اساس معنا دیالوگ است؛ باید وارد متن هر چیز شد و آن را واکاوی کرد. ایده برگزاری این نمایشگاه دوئت از آنجا شروع شد که با

آثار دو هنرمند مواجه شدم، هنرمندانی که در دو گوشه ی این شهر بدون هیچ شناختی از یکدیگر آثاری را خلق کرده بودند که در

متن یک جهان مشترک به گفت وگویی خاموش با یکدیگر نشسته بودند و من به عنوان ضلع سوم این گفت وگو در مواجهه با آثار این

هنرمندان سعی کردم “فضاهای تهی”، “دست نخورده”،”سکوت ها” و “همهمه ها” ی جهان آثارشان را کاوش کنم و در مواجه ی این

آثار ساحتی از گشایش مجدد نسبت به معنا یا “دیگرگونه نگریستن” به متن جهان آثار که نشانه پدیدار شدن جوهر روح زمانه ی کنونی است معنای سومی را بسازم تا وجوه دیگری از حقیقت در درون این آثار برملا شود.