تصویر جنگل، درختانی که فضا را پر کرده اند و من ‌که به دنبال سکوت می‌گردم. پس از راهپیمایی طولانی در انبوه درختان و دشت‌های وحشی، طبیعت زیبایی رازآلود و مالیخولیایی اش را آشکار می‌سازد. همچون رشد طبیعی گیاهان درختان من نیز در یک روند طولانی شکل می‌گیرند. نور و هوا از میانشان می‌گذرد و مرز میان آگاهی و خیال همواره جابجا می‌شود. سفر من، سفری طولانی است بین سردرگمی، تعادل و سادگی که از میان پیچیدگی گذر می‌کند و بی‌نظمی‌ای که با هماهنگی همبسته است.‌ پیش می‌روم در جزییات، در زمان و در تصاویری که بارها در ذهنم پالایش شده اند تا تصویری از سکوت را بازسازی کنند.